Sprietje - Jubileum 140 jaar

Oude cabaretdoos

Uit de oude Rood & Wit cabaretdoos, deel 1 (1981).

Bij Rood & Wit zijn we dol op optredens bij bijzondere gelegenheden. Er zijn stille omgangen afgelegd, feestredes uitgesproken, afscheidsliederen gezongen. Een speciale plaats nemen de cabarets in, vaste prik bij de meeste jubilea. Voor zover ik mij kan herinneren, was 1966 het eerste jaar, gevolgd door een zevental andere. Omdat de coronamaatregelen aanpassing van het programma vragen en een 140-jarig jubileum een goed moment is om terug te blikken, ben ik mijn ‘Rood & Wit cabaretdoos’ ingedoken met de bedoeling om wat ik vond te delen met de clubleden.

Dit is deel 1. Het leek mij een goed idee om te beginnen in 1981, Rood & Wit bestond toen 100 jaar. Dat kroonjaar werd uitgebreid gevierd, voorbereid door een JubCom die een fraai boek maakte en een feestprogramma samenstelde. Onderdeel daarvan was het JubCab ’81, afkortingen waren in de mode. Dat jubileumcabaret vond plaats op een podium voor de tribune van het hoofdveld aan de Spanjaardslaan. Er bestaan geluidsopnamen en zwart-wit foto’s van, beide gemaakt en bewaard door Jan Leereveld, toenmalig voorzitter van de club. De opbouw van dat podium, met overkapping, was in handen van Philip Hackenitz en zijn ploeg. Wij konden ‘s middags ongestoord onze generale houden zodat Eelco Vellema – die sindsdien altijd de techniek heeft verzorgd – geluid en licht kon afstemmen. Die overkapping bleek ’s avonds broodnodig. Omdat het middenin de zomer was begonnen wij pas laat, ruim na tienen, om ten volle van Eelco’s licht te kunnen profiteren. Intussen had echter een zuidwester storm de kop opgestoken. Daar hadden de toeschouwers geen last van – hun rug was beschermd tegen de wind. Wij stonden, dankzij Philip, wel droog, maar het zeildoek boven ons hoofd klapperde af en toe zo vervaarlijk dat wij overstemd werden. Gelukkig bestaat er ook van de generale een opname, die ik gebruikt heb bij een paar muzikale nummers. Conférences kunnen, dat spreekt voor zichzelf, niet zonder reacties van het publiek, als is dat inclusief geklapper.

De muziek werd verzorgd door Lucas Asselbergs (piano), Carlos Zwikker (basgitaar) en Hans Asselbergs (vibrafoon en drums). Freek en Erik van Muiswinkel, Piet Domhoff en Aryan van der Leij maakten en brachten de nummers. Lucas componeerde speciaal voor de gelegenheid een ouverture, de overige muziek was van Aryan en van hem, en, niet te vergeten, geleend van een enkele collega zoals Ludwig van Beethoven en drs. P. Hoe geanimeerd het was, zo nu en dan op het hilarische af, is ook na veertig jaar nog duidelijk te horen. Helaas zijn van de betrokkenen Freek van Muiswinkel (†1999), Hans Asselbergs (†2007), Philip Hackenitz (†2008) en Piet Domhoff (†2014) niet meer onder ons.

Geluid en foto’s combinerend maakte ik van de nummers 13 aparte filmpjes. Titels, auteurs/componisten en uitvoerenden staan aangegeven. Sommige teksten sloten aan bij wat de club en de Nederlandse cricketwereld toen bewoog en zijn nu vooral van historische waarde. Wie weet nog van het verwoestende gekwak van importfastbowlers als McClelland en Joseph? Maar de vele clubleden die bij naam genoemd en er tussen genomen worden, verdienen het om in onze herinnering te blijven. Andere nummers hadden gisteren gemaakt kunnen zijn. Bij elkaar geven zij een goed beeld van het enthousiasme waarmee wij het 100-jarig bestaan met zijn allen vierden.

Aryan van der Leij